Rozpoczynamy trzeci rok działalności!

Gdy 22 listopada 2019 r. zakładaliśmy Fundację Opcja Benedykta, a 16 stycznia 2020 r. oficjalnie ją rejestrowaliśmy, nie wiedzieliśmy, że nasze pierwsze urodziny będziemy obchodzić bez o. Włodzimierza. Dziś mamy już dwa lata. Nasza wspólnota to dar Jego życia, dar, jaki nam pozostawił. Jesteśmy mu za to wdzięczni.

Rok temu dzieliliśmy się z Wami tym, co udało nam się zrobić w pierwszym roku naszej działalności: zakup prawie 100-letniego budynku szkoły wraz z hektarem ziemi w mazurskiej miejscowości Faryny na skraju Puszczy Piskiej, 14 km od Jeziora Nidzkiego i szlaku Wielkich Jezior Mazurskich; remont dachu wraz z wstawieniem nowych okien; położenie fundamentów pod pustelnię. Dla przypomnienia: zakupiony budynek szkoły przebudowujemy i modernizujemy na potrzeby domu gości i ośrodka rekolekcyjnego. W pustelni będą mogły zatrzymywać się osoby nam bliskie, które poprowadzą duchowo naszą fundację. Chcemy także, aby pustelnia służyła osobom konsekrowanym i świeckim do doświadczania ciszy, skupienia i obcowania z Bogiem na osobistej modlitwie.

Rok temu mówiliśmy Wam o tworzeniu koncepcji architektonicznej terenu, prowadzeniu konsultacji, przygotowywaniu kosztorysów, a także mierzeniu się z decyzjami w sprawie ogrzewania budynku, projektu elektrycznego, sanitarnego. Cieszyliśmy się wraz z Wami tym, że towarzyszą nam wspaniałe osoby duchowne: Ojciec Konrad Małys OSB z klasztoru benedyktynów w Tyńcu, mianowany na rok przez ojca opata Szymona Hiżyckiego OSB asystentem duchowym fundacji; Siostra Hanna Szmigielska OSB z francuskiego klasztoru św. Franciszki Rzymskiej w Le Bec-Hellouin (Monastère Sainte Françoise Romaine), która dołączyła do Fundacji; Ojciec Maksymilian Nawara OSB, Opat Prezes belgijskiej Kongregacji Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie, jednej z 20 kongregacji zakonu benedyktynów należących do Konfederacji Benedyktyńskiej, na którego wsparcie zawsze możemy liczyć.

Dziś, po upływie następnego roku, chcemy podsumować kolejne wydarzenia. Okazało się, że pomimo trudnego czasu jakim jest pandemia, udało nam się zorganizować ich wiele…

W połowie lutego 2021 spotkaliśmy się na rekolekcjach w Rybakach. W Ośrodku Caritas Archidiecezji Warmińskiej pochylaliśmy się nad „Życiem w benedyktyńskim rytmie”. W Rybakach, oprócz o. Konrada, towarzyszył nam o. Maksymilian.

Na rekolekcjach/dniach skupienia spotykaliśmy się w minionym roku jeszcze kilkakrotnie: 

– w maju w Karczówce koło Kielc (o rozeznaniu duchowym), 

– w Karwicy (to właśnie tam zdecydowaliśmy o regularnych przyjazdach do Faryn, aby w takich warunkach, jakie tam obecnie panują, żyć wspólnotowo – od jutrzni do komplety), 

– we wrześniu w Olsztynie – Redykajnach (temat przewodni: stałość, wierność, wytrwałość). 

Zauważyliśmy, że czas spędzany razem w ten sposób, przy nieocenionej duchowej pracy o. Konrada i s. Hanny, owocuje zawiązywaniem się szerszej wspólnoty osób zainteresowanych praktykowaniem benedyktyńskiego stylu życia. Na dziś skupia ona środowisko olsztyńskie, wiele osób z różnych miejsc Polski i kilka zamieszkujących na stałe poza jej granicami. 

Wiele z tych osób spotyka się codziennie on-line na nieszporach (godz. 21.00). Po wspólnej modlitwie czytamy jeden rozdział Reguły św. Benedykta wraz z komentarzem Ojca Opata. Raz w tygodniu dołącza do nas o. Konrad, aby jeszcze bardziej przybliżyć nam Regułę i zasady regulujące życie we wspólnocie.

W połowie 2021 roku (17-20 czerwca) zorganizowaliśmy w Farynach festyn „Nowe życie w starej szkole”. Po raz pierwszy mieliśmy wówczas okazję zaprezentować szerszemu gronu osób budynek szkoły, postawioną już pustelnię oraz przedstawić osoby tworzące Fundację Opcja Benedykta, wraz z przyjaciółmi. Gościliśmy reprezentantów lokalnych władz oraz środowisk naukowych. Z radością odnotowaliśmy liczną obecność mieszkańców Faryn i okolic, którzy przybyli wraz ze swoimi rodzinami i przyjaciółmi, aby nas poznać. 

Wtedy też, w czerwcu, zaczęli przyjeżdżać do szkoły ludzie fundacji i nasi przyjaciele tworzący wspólnotę Opcja Benedykta. Razem modliliśmy się, pracowaliśmy, gotowaliśmy, odpoczywaliśmy, czytaliśmy Pismo Święte według stworzonego przez nas planu dnia, opartego na pracy, modlitwie i owocnym zagospodarowaniu czasu wolnego.

Oprócz tworzenia życia wspólnotowego wokół faryńskiej szkoły, w 2021 roku podjęliśmy się zorganizowania cyklu spotkań na tematy bliskie współczesnemu człowiekowi. W listopadzie odbyło się w Olsztynie spotkanie: „Nieuchronne. Rozmowa o stracie, która na pewno się zdarzy”. Była to rozmowa dotycząca straty, śmierci i żałoby zorganizowana przez naszą Fundację, a prowadzona przez  Alicję Kulik z zarządu Fundacji z udziałem o. Konrada. Przy tej okazji nawiązaliśmy kontakty z Samorządem Województwa Warmińsko – Mazurskiego, otrzymaliśmy dotację i patronat marszałka na nasze wydarzenie. Niedługo potem w grudniu, w związku z rocznicą śmierci o. Włodzimierza, zorganizowaliśmy w Warszawie debatę wokół myśli zawartej  w ostatniej książce jego autorstwa „W życiu chodzi o Życie”. Debatę prowadziła Lidia Ujazdowska z Rady Fundacji. Do dyskusji zaproszeni zostali:  Zbigniew Nosowski – redaktor naczelny miesięcznika „Więź”, Tomasz Terlikowski – publicysta, Krzysztof Zanussi – reżyser, Agnieszka Kijewska – profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz o. Konrad Małys OSB. 

Wraz z nastaniem zimy nasza szkoła w Farynach została przyprószona śniegiem i zapadła w zimowy sen. Aby nie zasnąć razem z nią, postanowiliśmy wykorzystać dzielące nas od wiosny miesiące na zbiórkę funduszy, które pozwolą nam ruszyć z zaplanowanymi na 2022 remontami. W tym celu skorzystaliśmy z narzędzia Zrzutka.pl. Fundusze będą nam teraz bardzo potrzebne. Mamy ukończone wszystkie plany architektoniczne, wyznaczyliśmy miejsce na oratorium, refektarz, bibliotekę, kuchnię, salę wykładową i pokoje gościnne. Wiosną zamierzamy podjąć prace osuszania i pogłębiania piwnic, gdzie znajdzie się kuchnia. Będziemy wyposażać pustelnię. Zamierzamy przeprowadzić także remont „Stajenki” – niewielkiego budynku sąsiadującego ze szkołą, który ma służyć przyjeżdżającym do Faryn gościom. Jeśli nasze plany się powiodą, kolęda „Pójdźmy wszyscy do stajenki” zyska dla nas i naszych przyjaciół dodatkowe znaczenie… Kto wie, może już pod koniec tego roku?

Mówiąc o naszych planach i zamierzeniach (tworzenie wspólnoty, prace budowlano – remontowe, organizowanie rekolekcji i spotkań), nie sposób nie wspomnieć o tych, wobec których czujemy wielką wdzięczność. W okresie naszej działalności dane nam było spotkać na swojej drodze liczne osoby prywatne, firmy i instytucje, które otworzyły swoje serca na nasz projekt i udzieliły nam wsparcia. Darczyńcom zawdzięczamy przedsięwzięcia, których sami nie bylibyśmy w stanie udźwignąć – od zakupu szkoły poprzez projekt architektoniczny, meble, pompy ciepła, usługi transportowe, prace remontowe. Obecnie pomaga nam ponad 100 indywidualnych darczyńców. To dzięki Waszemu wsparciu możemy nie tylko realizować zamysł Ojca Włodzimierza, ale tworzyć go w sposób profesjonalny i ekologiczny. Chcemy zaznaczyć, że zakupiwszy budynek szkoły z 1925 roku pragniemy zachować i zadbać o jego tkankę zabytkową prowadząc remont zgodnie z zaleceniami konserwatorskimi. Dotyczy to również terenu wokół szkoły. Dokonując remontu i modernizacji wykorzystujemy rozwiązania, które nie szkodzą środowisku naturalnemu. 

W 2021 roku otrzymaliśmy dotację z niemieckiej fundacji Renovabis (Das Osteuropa – Hilfswerk der Katholischen Kirche in Deutschland). Kolejne dotacje mamy nadzieję uzyskać z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz ze środków Unii Europejskiej, którymi dysponuje samorząd województwa. Stosowne wnioski zostały lub będą przygotowane.

Podsumowując dwa lata naszego istnienia nie znajdujemy słów, aby wyrazić wobec Was naszą wdzięczność. Gorąco wierzymy, że dzieło zapoczątkowane przez ś.p. Ojca Włodzimierza Zatorskiego przyniesie ze sobą wiele dobra. Wy wszyscy macie w tym swój udział. Dziękujemy.

Zespół Fundacji
guest
2 Komentarzy
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
Jadwiga
Jadwiga
3 lat temu

Cieszę się, że zamysł o. Włodzimierza „żyje”. Jak ostatni raz spotkałam o. Włodzimierza w 2014 roku w Tyncu, powiedział mi o zamiarze stworzenia takiego miejsca. Udało się z Waszą pomocą kochani! To wspaniałe dzieło godne wsparcia, więc powtórzę za Wlodkiem: niech Bóg blogoslawi